İnsan, kendi zayıflığı ile kavga halinde olduğu için, Sürekli işgal edecek alan, kazanacak savaş, ezecek bir başka insan arıyor kendine.
Sağladığı yararı da verdiği zararı da çok büyütüyor gözünde. Dünya bizi çok da takmadan dönmeye devam ediyor. Doğa dönüyor dolaşıyor herkese dersini veriyor ve haddini bildiriyor.
Son tahlilde "Ölüm var"ı hatırlatıyor ancak, bu tahlille yüzleşmekten herkes kaçıyor ne yazık ki.
Bütün bunlarla birlikte sakince yaşamak ''Sıradan'' geliyor insana. İnsan, kendini de kabul etmiyor ve sevmiyor. Değersizlik ve sevgisizlik duygusu toplumun ruhuna o kadar mühürlenmiş ve iliklerine o kadar işlemiş ki; diğerlerinde kendimizi ne ölçüde gördüğümüz belirler olmuş kendi değerimizi.
Varlık değerinizi kim belirleyebilir ki; kendinizden başka?
KUSURLU BAKMA!
Derinliklere baktığımızda; ''Her şeye hakim olamamak'' ve ''Kusurluluk'' o kadar incitiyor ki;
İşte o yüzden diğer insanların da sevilmeyecek bir sürü yanını buluyor, eleştiriyor, yerin dibine batırıyor, kendini onlara göre daha iyi hissetmeye çalışıyor insan ve herkese kusurlu gözlerle bakarak, kusur görüyor.
Nitekim; kusur arar gözle bakan biri, sizce kusur bulmaz mı? İnsan, hangi niyetle bakarsa o, niyetle görür etrafını.
"Gördüğün dünya bir aynadır ve gördüğün siluet sensindir mutlaka. Dünyayı değişmek istiyorsan aynadaki görüntünü değişmelisin önce.
Suçlamak ya da şikayet etmek yaşamı daha fazla zora sokar. Seni ilgilendiren her şey senin sorumluluğundadır unutma!
Başkalarında gördüğün şey sensindir aslında. Başkalarını iyi görürsen sen de iyi olursun.
Ne verirsen onu mutlaka alırsın. Güzeli takdir et ki takdir bulasın.
Sadece sev mutlaka sevilirsin. Anlayışlı ol ki anlayış bulasın.
Dinle ki sesin duyulsun. Öğret ki öğrenesin.
Aynanın karşısına en güzel halinle geç ki; Gördüğün yüze bakıp mutlu olasın."
KENDİNİ SEVMEYEN BİRİ, BAŞKASINI SEVEBİLİR Mİ?
Kendini olduğu gibi sevemeyen insan, kendini herkesin içinde yabancı gibi hissediyor.
Dünyayı da kucaklayamıyor, insanları da anlayamıyor. Hal böyle olunca; sevgiyi alamadığı gibi vermeyi de bilmiyor...Bu yüzden mutlu da olamıyor.
Sevgi lazım bize...basit, temiz, dümdüz ve en yalın hali ile ve tabii üstü kirlenmemiş sevgi hala kaldı ise… İnsanın tüm acılarını dindirecek tek şeyin "Sevgi" olduğu bilinci ile...