Ne yazık ki toplum olarak "Farklılıkları tahammül edemez" bir hale geldik! "Benim tarafımda değilsen sen düşmansın" anlayışı sardı benliğimizi. Farklı görüşte, düşüncede olan insanlar öfke ve nefret duyar oldu birbirlerine. O kadar yok sayılıyor ki farklılıklar, bu yüzden bireysel ve kolektif şiddette bile her geçen gün daha fazla artış olmaya başladı... *** Nasıl bu hale geldik değil mi? -Eğitim sisteminin çökmesi ilk sebep olabilir mi? Ezberci bir nesil geliyor arkadan ne yazık ki. Araştırmayan, düşünmeyen, sorgulamayan ve sadece ezberle yaşayan bir nesil... Ne oluyor sonra? -"Ben düşünemiyorsam, karşımdakine kendimi kabul ettirmek için, dikkat çekmek için güç gösterisine girmem gerekiyor" mantığı oluşuyor sanki. Yani şiddet! (Fiziksel veya sözlü) Sesini yükselten, yumruğunu masaya vuran en güçlü kabul edilir hale geldi. Rol modeller kim? Entelektüel donanıma sahip insanlar az yetişmeye başladı. Dolayısıyla "Sorunları konuşarak çözebilirim" mantığındaki insanların sayısında da ciddi olarak düşüşler olmaya başladı. Diyalektik bir fikir alışverişi, iletişim, az gelişmiş ya da gelişmekte olan toplumlarda çok sık rastlanmıyor olması, gelişimi de zorluyor, hatta neredeyse durduruyor. *** Gelişim, farklı fikirlerin tartışması ile mümkün değil midir sizce? Her şey kavgaya dönüştü! Evde kavga, sokakta kavga, okulda kavga, hastanelerde kavga, maçta kavga, siyasette kavga, trafikte kavga, ilişkilerde kavga! Nereye kadar kavga? Psikopat ve sosyopat insanlar mı olmaya başladık acaba? Karşıt düşüncedeki insanların zarar görmesinden, keyif alacak kadar maksimumda yaşanıyor artık insan sevgisizliği! Üstün düşünce ve fikirlerle savaşmak yerine, güç savaşlarına meydan olmaya başladı dünya... Kadına şiddet, çocuğa şiddet, doktora şiddet, avukata şiddet, havyana şiddet… Kafa kesen, baş koparan oldu millet! Acaba hangi sebeplerden? Çok yazık ki; bu trajediyi sadece seyrediyoruz… Büyük bir tepkisizlik ve sessizlik ile.