Bakın şimdi toplumu inceleyelim ve kendimizi görmeye çalışalım olur mu, ne dersiniz? Manisa'nın en işlek bir caddesinde duralım. Ana cadde olabilir. Durduk mu neler görebiliriz? Gelip geçen insanları şöyle bir izleyin. Ne kadar endişeli gözüküyorlar değil mi? Çünkü kendilerini reddediyorlar. Hiçbirimiz kendimizi kabullenmiyoruz.    KENDİ KENDİMİZİ KABULLENEMIYORUZ   Hep başkalarının bizi kabullenmediklerini söyleriz ama bu doğru değildir. Kendi kendimizi kabullenemiyoruz ve bu durumda dikkatli bakan, yüzümüzden bunu rahatlıkla okur. Konuşurken yüz ifadeniz sözlerinize uyum içerisinde olsun.    ***   Mesela; Cennetten bahsediyorsanız gözleriniz parlamalı yüzünüz ışık saçmalı. Eğer cehennemden bahis konu yapıyorsanız ve konuşuyorsanız bakın şey sadece günlük ifademizi takmanız yeterlidir. Günlük ifademiz nedir? Kendisini kabullenmeyen, kendisini tümüyle yansıtan bir insan ifadesi mi olmalı? Tabi ki öyle bakın. Bir yerde okumuştum HAMLET'ten. "Hepimizden önemlisi kendine karşı dürüst olmandır. Gece gündüz bu doğruluğu izlersin. Kimseye karşı yanlış yapmazsın" diyordu.    EVRENDE EN DEĞERLİ VARLIK İNSANDIR   Ne kadar doğru… Kendimize soralım ne kadar mükemmel olduğumuzu. Evrende en değerli varlık insandır. Nerede olduğunuz, ne olduğunuz, hayatınızın ne denli büyük yada küçük olduğu önemli değil. Kendi dünyanızın tam ortası merkezi sizsiniz ve de daima öyle olacaktır. Gerçekten ‘ben’ olmak için egoizm olmanız gerekir. İsterseniz hemen şu anda gerçek beni tanımak ve kabullenmek için bir başlangıç yapmanızı önerebilirim. İşte bir kendini kabullenme saati belirleyerek başlayabiliriz. Gerçekten kendinizin ne kadar mükemmel bir insan olduğunu biliyor musunuz? Mükemmel olmayan insan yoktur. Başkansını kıskanmak yerine kendinizi mükemmel görünüz ve kendiniz olunuz.   GÜZEL SÖZ!    Öldükten sonra unutulmak istemiyorsanız ya okumaya değer şeyler yapın veya yazın ki unutulmayın.