İnsanın dostu tek olur. Bazı siyasilerin her önüne gelene dostum demesi onun dostu olduğu anlamına gelmez. Kişinin dostu tek olur. Bu dost kim ise bana yeterli olmasının belirtilerini müspet olarak kabul etmek kâfi değildir. Ön kabul şartları vardır. O dosttan gerçekten yararlanmak için bu şartlara ciddiyetle, hassasiyetle dikkat etmek gerekir. Böyle bir dost her şeyden önce bana fikir ile muhataptır. Şahsi yani eti kemiği ile değil. *** Bu dost dediğimiz benim problemlerimi özümleyecek fikri ve tavsiyesi bana ulaşır ulaşmaz uygulamak zorundayım. Uygulamadığımdan faydalanamam dostumu da mesul tutamam yani birinci kişi olmayı kesin olarak amaçlamamışsam dostun dostluğunu israf etmiş olurum düşüncesinde olmalıyım. Dostumun bana her yaptığı, her sözü benim faydam içindir diyebilmek lazımdır. Bunun yorumu ve benzetmesi olmaz, onun aklı da tecrübesi de bu gerçekliğe ulaşıncaya kadar gelişi de ortaya koyuyor ki mutlaka tavsiyelerini uygulamaktan başka yapacağım hiçbir şey yoktur.   DOST HER ZAMAN DOSTTUR   Eğer yeterlilik ve gereklilik gücünü kendimde bulmak, zekamı güçlendirip yeteneğimi geliştirmek istiyorsanız onun sözlerine büyük bir ehemmiyetle almamız şarttır. Dostum kime ne muamele ederse etsin beni alakadar etmemeli, dost her zaman dosttur. Dostum dediğimiz başkalarına ne söylerse söylesin bizi ilgilendirmemelidir, dost dediğin dolaylı söylemez, dost direk söyler ve tenkitlerini birebir yapar. Dosta inanıp güvenmeliyiz. Dostun senin için aleyhinde söylediklerini senin hayrına olduğunu bilmeliyiz. Dostu olmayanın güzelliği ve verimi olmaz. Güzel Söz: 1-Seven bilinmeden!          Sevilen bilinmez!       2-Sevgi sevdiğinde!          Yok olmaktır!       3-Başarı!          Dikkatin içinde gizlidir.