Çocuklarımız genellikle doğum sıralarına göre de birbirleri ile rekabet içerisinde ve buna yönelik kavga etme eğiliminde olabilirler. Her çocuk farklı kişilik özelliğine sahiptir ve bunun bilincinde olarak çocuklarının da gereksinimlerinin farklı olacağını bilmek gerekiyor. *** Eşitlikçi bir yaklaşım sergileyen anne ve babalar çocuklarını farkında olmadan rekabet odaklı yetiştiriyorlar. Herhangi bir farklılık durumunda çocuk hemen tepki verecek ve bu farklılığın kendi olumsuzluğundan veya olumlu artı bir özelliğinden kaynaklandığını düşünerek olumlu yönde olmayan üstünlük veya aşağılık duygularını yaşayacaktır ve bu kısa vadede de uzun vadede de yıkıcı bir durumdur. Şimdi bu çocuklar birbirleri ile rekabet içerisinde olarak anne ve baba sevgisini en çok kim alacak, kim gözüne girecek düşüncesiyle uçlarda bir yaklaşımla iyi çocuk-kötü çocuk etiketlerini özümsüyorlar. *** Çocuklarımıza eşitlikçilikten uzak adaletçi bir yaklaşım sergilemek gerekir. Adaletli olmak eşitlikten uzak bir terimdir eğer detaylı açıklayacak olursak adalet her ne olursa olsun aynı haklara sahip olabilmek değil ihtiyacına göre gereksinimine göre karşılık görmektir. Örneğin bugün çocuklarına aynı renk elbiseleri hep aynı çanta modellerini alan her şeyi tıpatıp aynı çocuklar ileride farklı iş alanlarında farklı okullarda birbirleriyle rekabet içerisinde sen mi iyisin ben mi kavgasını ve öfkesini içlerinde tutarak ve sonrasında da bunu genelleyerek sahip olduklarıyla yetinemeyen mutluluğun ancak diğerlerinden üstün olmak veya kendinden üstte gördüğü insanlara yakın olmak gibi bir ölçütle kendilerini mutluluğa erişme konusunda araçları amaç edilmiş şekilde bir yaşam sürerler. *** Kavgalarının nedenlerine odaklanırken onlarla birebir bağlar kurun ve hissettiklerini anlamaya ve anlaşılma ihtiyaçlarının giderilmesine odaklanın. Çocuklarımızın olumsuz davranışlarını yaramaz çocuk etiketiyle özellikle bunu komşu çocuklarının veya kardeşinin yanında yaparak daha da yara açıcı durumlara sebebiyet veriyoruz. Etiketleme, davranışa olmalıdır çocuğa karşı değil. Çocuk yaramaz değildir o davranış yaramazlığın içerisinde ele alınabilecek yaramazlık davranışını yapan çocuktur ve bu çocuğu etiketlemek o davranışlar beklentisinde olunan biri olduğunu düşündürerek çocuğun davranışlarının genellikle devam etmesini sağlayarak bir yandan da çocuğum kendisi ile ilgili olumsuz çıkarımlar yapmasına sebebiyet verecektir. *** Çocuklarınıza iş bölümü yapın ve bireyi değil birlikte yapılan işi ödüllendirin. Çocuklar rekabet sonucunda üstün gelerek değil iş birliği içerisinde bir işi tamamlayarak ödül kazandıklarını öğrenmeliler. Rekabet bireylerin fiziksel semptomlar yaşamasına bile sebebiyet veriyor kimi zaman baş ağrıları gibi problemler yaşayabiliyoruz. Esasında ileriye dönük olarak bireyin kendi ile ilgili çıkarımları en başta aile olmak üzere dışarıdan ne şekilde görüldüğüne yöneliktir. *** O yüzden çocukları etiketlemek yerine davranışı etiketleyerek çocuğa yol göstermeye, rekabetçiliğin prim yapmadığını öğreterek iş birliğine sevk etmeye ve bazen de çocukların duygularını anlayabilmek için onlarla birebir özel zaman geçirmeye odaklanırsak sağlıklı kardeşliklerin temellerini atmış oluruz. Herkese iyi haftalar diliyorum bu arada bırakın arada kavga etsinler ama küçük kavgalara ses çıkarmayın problem çözmeyi öğrenebilmek için tartışma olması gerekiyor arada tartışmalarına izin verin tabi dozunda olması önemli.