Şefkat, acıyarak ve koruyarak sevme anlamlarını taşır. Acıma ve şefkat duygusunu karıştırmayalım ama. Acımak, merhamet ile başa gelen veya gelecek bir duruma olan hüznü kapsar.  *** Şefkati somutlaştıracak olursak bir bebeğe baktığınızda hissettiğiniz duygudur şefkat. Başka bir varlığa duyduğunuz duyguları kendi içinizde kendinize de duymanız öz şefkattir. Bir yakınınızın size derdini açması ve karşılığında ona sunduğunuz öneriler, fikirler ya da acısına şapka çıkarışınızın kendinize karşı da aynı şekilde yaklaşılmasıdır öz şefkat.  *** Kendine karşı ruhsal farkındalık gerektiren ve psikolojik rahatsızlıklardan uzak olunduğunda fark edebildiğimiz öz şefkat için kişinin tüm bu problemlerden uzak olması gerek. Sosyal medyada kendine şefkati anlatan onlarca paylaşımlar görüyorsunuz fakat önemli olan şey derinliktir.  *** Kendine şefkat, kendine acımak olmadığı gibi kendini beğenmişlik de değildir. Hadi bugün kendin için bir şey yap, kendine çanta al, kendine iyi davran gibi öneriler uzun vadede kalıcı bir iyi oluş sağlamaz. Kişinin kendisine ve olduğu haline kabul ve sevecenlikle yaklaşmasıdır uzun vadede iyi oluş sağlayacak olan öz şefkat.  *** Varlığını anlamlı kılma yolunda en büyük adımdır kabul ve kendine şefkat. Derin bir içe bakışı gerektirir ki bir ben var benden içeri dedirtir insana. Dışına yansıyan duyguların içeride ki çığlıklarını da fark edip ona sevecenlikle ve şefkatle yaklaşmaktır öz şefkat.