Danışmanlığını yaptığım çiftlerin problemlerini incelemeye başladığımda ortak noktaları keşfetmeye ve bu kaynağı inceleyip sorunun köküne ulaşma yolunda araştırmalar yapmaya başladım. Bir çocuk olarak annemize muhtaç olarak yaşadığımız dönemlerden geçtik ve o yaşlarımızda yani doğduğumuz andan ihtiyaçlarımızı karşılayabildiğimiz zamana kadar olan süreçte annemizin şefkat ve merhametiyle aynı şekilde babamızın şefkat duygusuyla yaşamımızı idame ettirebildik. Bazı çocukların ailelerinin yanlış tutumları örnek olarak annelerin eşleriyle anlaşmazlık içerisinde olup hatta birbirlerine küsüp çocuklarına kendilerini adamaları ileride o çocukları hala şefkat arayan yetişkin çocuklara dönüştürüyor. Bu yetişkin çocuklar eşlerine küsüyorlar ve  yokluklarıyla, iletişimsizlikleriyle, kendilerinden mahrum bırakıyormuş gibi davranmalarıyla hala o şefkat arayan çocuğun içeriden seslendiğini, içeriden haykırışlarını duyurmaya çalıştığını gösteriyor. İçinizde yaşayan o çocukla hesaplaşmanız bitmediği sürece o çocuk yaşamaya devam edecek hakkını almak için ortaya çıkacak ve yetişkin bir ergen olarak hayat süreceksiniz. Eşinizin sevgisini anne şefkati olarak görmek ona annenizden alamaya doyamadığınız şefkati almaya çalışmanız sizi eş modundan çocuk moduna alacak ve yavaş yavaş problemler filiz vermeye başlayacaktır. Eşinizin size sürekli şefkat göstermesi açıkçası bir anne gibi yaklaşması aradaki evlilikte problemlere sadakatsizliklere yol açacaktır. Anne ve babasıyla nitelikli beraberlik yaşayan ve daha sonra evlenip ailesiyle ilişiğini kesen bireyler daha sağlıklı bir evlilik yürütürler. Evlilikte yaşanan problemlere bakıldığında cinsel açıdan veyahut romantizm açısından ilkel çağlarda yaşamış olan insanlardan gerideyiz. Evlilikte yaşanan çoğu cinsel sorun tarafların ebeveyn ve çocuk modlarında olmalarıdır. Beyniniz eşinizi anneyle özdeşleştirdiği zaman şehvet duygusunun bir anda dibe vurduğunu göreceksiniz. Evlilik,  anne ve babadan alınmaya doyulamamış şefkati tamamlamak üzerine bir araya gelinmiş birliktelikler kesinlikle olmamalıdır. Bahsettiğim ebeveyn modundan ve çocuk modundan çıkmak nasıl olucak diye soracak olursanız bunun tek çözümü yetişkin olmak, birey olmak. Yetişkin bir insan şefkati kendi içinde bulur, kendisine şefkat eder. Birey olmak sınırları çizmektir, sınırları korumaktır. Özellikle narsist eşleri artık çok görmeye başladım ve bu eşlerle müdahale etmek için birey olmak, yetişkin olmak ve sınırları koruyabilmek taviz vermemek gerekiyor. Anne babanızın yaptığınız hataları affettiği, her ne yaparsanız hoş karşılandığı o çocukluk dönemlerini artık geçtiniz ve şimdi burada yetişkin olarak her hatanızın sorumluluğunu alabilmeniz gerekiyor çünkü evlilikte her hata bir anne baba şefkatiyle karşılandığında hata yapan taraf yavaş yavaş çocuk moduna geçip eşini bir anne bir baba gibi görmeye başlıyor. Eşlerine küsen çocuk yetişkinlerle bu evlilik nasıl sağlıklı ilerleyecek düşünüyorum. Yetişkin olmak, birey olmak zorundasınız ve bu sizi her alanda daha sağlıklı kılacak. Çocukken babasının annesine kötü davrandığını gören bir çocuk büyüdüğünde benim için en değerli kişi annemdir diyerek annesini korumaya alıyor ve evlendiği zaman annem her şeyden önemlidir, annem ne derse o gibi cümlelerle annesinin zamanında yaşadığını şimdi eşine yaşatarak bu laneti sürdürmeye devam ediyor. Bu gerçekten süregiden bir lanetin başlangıcıdır. Bu döngüyü kırabilmek annenin yetişkin olması, çocuğun yetişkin olmasından geçer ve ancak bu şekilde üstümüzden bu laneti kaldırabiliriz. Günümüz evliliklerinde en yoğun yaşanan sorunların temel kaynağı yetişkin olamamaktır. Ben kendi aile danışmanlıklarımda yetişkin ve birey olabilmek için çiftlere terapiler uyguluyorum. İnternetten videolar izleyerek yetişkin olabilmeniz oldukça zor çünkü içinizde yaralı çocuğu göçük altından çıkarıp tedavi etmek gerekiyor. İçinizde hala yaşayan bağıran bir çocuk varsa kendini bir şekilde belli ediyorsa ona kulak verin ve o yaraları iyileştirmek için bir adım atın.