Hayatımızda değer verdiğimiz şeylerin tehlikeye girdiğini hissettiğimizde oluşan duygu kaygıdır.  Kaygı bizi tehlikeden koruduğu kadar termometresinin ayarlanmaması nedeniyle bizi tehlikenin içine de atabilir. Kaygı bizi harekete geçirme konusunda da çok büyük bir destekçi rolü üstlenirken bazen bu kaygı düzeyi bizi rahatsız edecek bir hal alabiliyor. Ders başarısı konusunda kaygı duyan bir öğrenci düşünelim. Sınavdan düşük puan alma konusunda kaygı duyup ders çalışmaya başlıyor ve sınavdan yüksek puan alıyor. Bu tür durumlarda kaygı bizi harekete geçirici bir etkiye sahiptir. Fakat kaygının düzeyi bu noktada çok önemlidir. Verdiğim örnekte öğrenci kaygı duyarak ders çalışmaya başlıyordu fakat kaygının yüksek düzeyde yaşandığı durumlarda öğrenci çaresizlik hissedip atalet batağına saplanabilir veya yüksek kaygının etkisiyle yoğun bir stres yaşayarak derse odaklanma konusunda büyük sıkıntılar yaşayabilir.  ** Evde otururken sevgilinizi aradınız ve konuşma esnasında arkadan bir ses geldiğini duydunuz daha sonra konuşma bitti ve telefonu kapattınız. Acaba bir erkek mi var yanında ya da beni aldatıyor gibi bir düşünce girdabının içine adım attık. Zihnimizi sürekli bu düşünceler rahatsız etmeye başladı ve dayanamayıp tekrardan aradınız bu sefer arkadan bir ses gelmiyordu. Sorduğunuzda az önce televizyonun açık olduğunu ama şu an kapattığı için ses olmadığını söyledi ve sizde tamam dediniz telefonu kapattınız. Peki aklınıza gelen aldatma düşünceleri uçup gitti mi? “Hayır” dediğinizi duyabiliyorum. KAYGIYLA NASIL BAŞ EDECEĞİZ? Peki bu kaygıyla nasıl baş etmemiz gerekiyor? Kaygı duymaya başladığımız anda düşüncenize odaklanın. Şu an kaygı duyduğum durum ne? Aldatıldığınızı mı düşünüyorsunuz? Her seferinde arayıp kontrol almaya çalışıyorsunuz fakat bu düşüncelerin sonu gelmiyor değil mi? Aklınıza gelen ve sizin kaygı duymanıza sebep olan düşünce zihninizde dolaşmaya başladığında 'şu an ben ne yapabilirim?' sorusunu kendimize sormalıyız. Yapabileceğiniz bir şey varsa eğer o an o dakika yapabilirsiniz.  ** Duyduğunuz kaygı, sonu gelmeyen düşünce dizisini peşinden getirecektir. Bunlara bir son vermek için şu an ne yapabilirim sorusuna cevap vermeli ve yapabileceğimiz bir şey varsa o an yapmalıyız. Elimizden gelen bir şey yoksa bunun için kaygı duymak o an yaşadığımız soruna bir çözüm olmayacaktır. **  Aile bireylerinizden biri otobüs yolculuğuna çıktı ve bir anda ya kaza olursa diye düşünmeye başladınız. Peki ne yapabilirsiniz şu an? alabileceğiniz tüm önlemleri aldınız, yoldaki trafik durumunu incelediniz ve her şeyin normal olduğu kanaatine vardınız. O halde bu düşünceye değer vermemeli onu önemsememeli ve o an meşguliyetimiz ne ise tekrardan odağımızı ona yönlendirmeliyiz.   ** Kaygıyla yaşamayı öğrenmek ve kaygıyla savaşmadan onunla birlikte yaşamak gerekmektedir. Kaygıyı yok etmek yerine şimdi yapabileceğimize odaklanmalıyız ve yapacağımız ne varsa o an yapmalıyız. Kaygımızı yok etmemeli, kaygımızı terbiye etmeliyiz. Kaygı bizim için koruyucu bir işleve sahiptir fakat belirli düzeyde kaldığı sürece.