En büyük sorunu çocuklar yaşıyor. Herkes bildiğini yapıyor ama gelecek neslimiz olan çocuklarımızı kim düşünüyor diye sormaktan kendimi alamıyorum. Çünkü neredeyse bir buçuk yıldır çocuklar ve gençler evde tıkılıp kaldılar. Biraz okullarına gitseler de çoğu zamanı evde geçirdiler. Bu da onların psikolojisini elbette ters etkiledi. Haliyle davranışlarında sorun çıkmaya başladı. Oğlum dahil. ******* Aslında her şeyi durdurup ve kapatıp okulları açmamız gerekirdi diye düşünüyorum. Elbette gıda, sağlık gibi yerler hergün hizmet veriyor ama yok turizm, yok maçlar, yok taşımacılık, yok sanayinin bazı kolları gibi bazı işkollarının dayatması sonucu çocuklar evde ama halkın yüzde 61 i dışarda. Kimsenin bir ay evde oturması gibi bir sabrı yok. Zaten bazı iş kolları açılamadı bile bir yıldır. ******* Şimdi her şeyi bir kenara bırakında normale döndüğümüzde bu çocukları nasıl normal hale döndüreceğimize bir bakın ve düşünün. Hele ergen dönemde olanları. Çünkü normale dönmek kolay olmayacak bilesiniz. İnsanların psikolojileri ne olacak demeyin çünkü çocuklardan ve gençlerden daha kıymetli hazine yok. Ama bizler para peşinde koşmaktan onlara gerekli duruşu gösteremiyoruz. Hele bu hastalık dalgası girince. İnsanlarda garipleşti ama bu çocuklarda ve gençlerde farklı tezahür edecek. ******* Okullarda hareket halinde idiler. Teneffüslerde koşuyor, top oynuyor, bazıları ise spor yapıyordu. Ama evde olunca bahçesi olmayanda bu büyük sorun oldu. Bahçelere bile korkudan maskeli çıkmak zorunda kaldılar. Koşarken karbon dioksit soludular. Korkmakta haklılar. Ama hiç bir şeye yanmam, bu hastalık krizinde çocuklara ve gençlere yandım. Her türlü faaliyetlerinden geri kaldılar ve bu birçok kişinin umurunda değil anladığım kadarı ile. ******* Ayrıca eğitimin ciddiyeti kayboldu. Uzaktan eğitim yüz yüze eğitimle, uzaktan sınav yüz yüze sınavla bir olur mu? Bence olmaz çünkü sınavlarda yardım alma şansları var. Sınanmak adı üstünde, bilgini kontrol etmek. Hele bu dönemde üniversite mezunlarının hali çok kötü. Pandemi mevzunu diye iş bulamama durumları da var. Her şeyi geçtim, üniversite eğitimi uzaktan bile olsa sınavı internetten olamaz. Bal gibi büyük dersliklerde az kişi ile daha fazla gün sınav yapılabilirdi ama herhalde yöneticilerin ve üniversitelerin işlerine gelmedi. ******* İşte böyle bir durumdayız. Mayıs 2022’den önce selamete çıkamayacağımız söyleniyor. Bazı sektörler yüzünden tam kapanamadık bile. Herkes kendini düşündü ama çocukları ve gençleri düşünmediler. Artık onların üzerine eğilmemiz gerekiyor. Sorunları derin olabilir. Acilen çözülmesi gerekebilir. Çünkü biz koşup oynayacak veya faaliyet yapacakları içeri tıktık ama işkolum, spor kulübüm, sanayim diyenleri serbest kıldık ve hala düzlemiyoruz. Saygılarımla…