ANİ TEHLİKE: TRAFİK SORUNU…

Ani tehlike nedir? Size karşı olacak bir kazanın sorumlusumudur. Bilinmez ama ani tehlike budur. Evinizden çıkarsınız. Arabanıza binersiniz. Akıllı insansınızdır ve aracı çalıştırırsınız. Biraz bekler yola çıkarsınız. Güleryüzle aracınızı sürer ve eşinizle sohbet edersiniz. Arkada çocuğunuz oturuyordur ve onunlada yapacaklarını konuşursunuz. Bir kavşağa gelirsiniz. Işık kırmızı. Duruyorsunuz. Yeşile dönünce yavaş yavaş yürürsünüz. O sırada acele işi olan bir maganda size gelir ve vurur.  Sizi ikiye böler artık bu dünyada değilsiniz. Böyle bir şey işte başıma geldi ama hala burdayız. Kırmızı ışık magandası.
 
Sabah çıktık evden. Eşim ve oğlum doktor kontroluna gidecekti. Geldik Saruhan oteli kavşağına. Yeşil yandı ve ben yürüdüm. Solumda bir minibüs. Tam o sırada bir araç hızlıca geçti. Hemde epey hızla. Freni zor yetiştirdim. 10 LA 250 plakası. Cuma günü saat 9.30 da. Elbette hakaret ettim. Ama adam veya kadın yani Atatürk ün dediği gibi Efendi yürüdü gitti. Nasıl bir sorumluluk anlamadım ki.ama eşim ayağım titredi. Gerçektende sarsıldım. Bu en az 15 dakika sürdü. Sonra sakinleştim.

Hergün kaza haberleri alıyoruz. Ülkemizden olduğu gibi şehrimizden de. Peki neden akıllanmıyoruz. Akıl mı yok veya akla ihtiyacımız mı yok. Bazen düşünürüm ki dibine kadar gaza basan kaç dakika gecikmeli işine yetişecek. Yani bunları işten kovacaklarmı adam değil bunlar mı? Aklım almıyor ama ambulansın dışında acelesi olan kimler olabilir. Siyasiler mi? Belediye personeli mi? Polis mi? Ben akıl tutulması yaşıyorum. Sizleri bilemiyorum. Trafikte acelesi olanların sorunu nedir?
 
Bizler bu ülkenin yani Türkiye Cumhuriyeti nin fertleriyiz. Birbirimize karşı ne husumetimiz varda trafiği paylaşamıyoruz. Kafamızdan zorumuz mu var. Bana göre aklımızdan zorumuz var. Her gün kaza haberi alıyoruz. Demekki bu arabaları kullanmasını bilmeyenler var.  Veya kendine güvenen acemiler var. Bence bu olayların önüne geçmek için tedbir alamamız gerekiyor. Bunu kimler mi yapacak. Trafiği düzenleyenler. Ama bunuda göremiyoruz. Bunun için kendilerinden yardım bekliyoruz. Işıklar bazen kifayet etmiyor. İnsan aklıda gerekiyor. İlgileriniz bekliyoruz. Hele okullar açılınca. O zaman sizlere ihtiyacımız çok olacak.
Saygılarımla…