Gençlere soru soruyorum ne olmak istiyorsun diye. Genellikle fikri olmasa da ben çiftçi olacağım diyenine hiç rastlamadım. Oysa ki geleceğin mesleği olacak tarım. Zengin diye anılan onlar olacak. İtalya da bir kız çiftçi aileden birisi ile evlendiğinde ailesi mutlu oluyor. Çünkü çiftçiler genellikle orada para sahibi. Servet sahibi. Biz de ise daha o mesafe aşılmadı gibi. Çünkü politikamız henüz yok.    *******  Tarımsal üretim plansız olamaz. Yani bu bir plan dahilinde olmalı ve birlikte olmalı. Yani bir kooperatifleşme veya şirketleşme yolu ile olduğu gibi devlet tarafından da kontrol altında olmalı. Bugün belli havzalara sahip Türkiye de nerede ne üretileceği konusunda üniversiteler ve kurumlar tarafında çalışmalar yapılmalıdır. Mesela Manisa Sultaniye üzüm cenneti ise bu bölgede yalnızca bu tip üretime kişiler yönlendirilmeli ve kontrol altına alınmalıdır. Bunu kendi gayretleri ile yapan kişiler olsa da yine de bir kontrol sistemi devlet tarafından sağlanmalıdır.  İşte tarımsal politika bu noktadan başlar. Bunu kendi gayretleri ile yapan bir yeri, Büyük Belen i örnek gösterebiliriz.  Yalnızca zeytin üretimi.   ******* Dünya nüfusu hızla artıyor ve böyle giderse açlık bazı ülkelerin kapısında. Su sorunundan bahsetmek istemiyorum çünkü bu yazmakla bitmez. Ama acilen geleceğe yönelik bir tarım politikamız olmak zorunda. Çiftçiyi ön plana alan. Ama kontrollü olarak ve denetlenerek. Çünkü eğer bu yapılmaz ise geleceğimiz gıda açısından sorunlu olacak.   ******* Tarımsal ürün ihracatı hep kontrol altında olmak zorunda çünkü fazlası arz-talep dengesini bozuyor ve fiyatları yukarı yönde etkiliyor. Ama belli bir miktarda ihracat elbette olacak.  Tarımsal üreticiler veya çiftçiler kendileri birleşip kurdukları firma veya kooperatif aracılığı ile bu ihracatları gerçekleştirmeliler. Yani kendi mallarını kendi bağlı bulundukları firma veya kooperatif üzerinden satmaları gerekiyor. Bu olmayacak bir şey değil ve doğru kadrolarla bu iş olacaktır. Ürünü devlet kontrolünde bunlar satacak ve gelirleri artacaktır.    ******* Gençleri özendirmek için bir tarım politikası şart. Karlılık artınca çiftçiliğe çok kişi yönelir. Ama herkes ben bunu üreteceğim diyemez. O bölge neyi üretiyorsa onu üretmek gerek. Mesela Malatya da kayısı, Ordu da fındık, Manisa da üzüm gibi. Bu ürünleri ülke içinde nakli bir rant yaratsa da üreticiden tüketiciye satış olacağından fiyatta çok oynama olmaz. Nakliye koşulları da belirlenebilir. Demiryolları bu iş için ideal yettiği kadar. Tarım politikası çok önemli bir konu ve ciddi bir şekilde ele alınması gerek. Saygılarımla…