Bugün ağzıma bir şarkı takıldı. Oya Bora’dan ‘sevme zamanı.’ Sözlerini fark ederek söylediğimi hatırlamıyorum. *** Kendi sesinden dinlemek için şarkıyı açtım. Şarkı bitince otomatik başka şarkıya denk geldim. İsmail Yk ‘Allah belanı versin.’ Çalmaya başladı. *** Hem içim huzursuz oldu hem de insan, kadını erkeği fark etmez, bir günde olsa sevmiş olduğun insan için nasıl beddua edebilir? *** Daha sonra, 90’ların ayrılık şarkılarına biraz baktım. Sezen Aksu- Adı bende saklı… En sevdiğim ayrılık şarkısı oldu. Sözlerinde anlam var. Beddua değil. *** Daha sonra gündüz kuşağı programlarını incelemeyi seviyorum. Bir programda kadın vardı. Stüdyonun içinde ise, 2 çocuğunun iki ayrı babası, hala nikahın da olduğu eşi ve şu an hayatında olan sevgilisi vardı. Tartışma konusu ise, çocuklar kimden olduğuydu. Evet aşırı mide bulandırıcı bir durum. Bunun ekrana yansımış olması ve buna benzer birçok konu daha var konunun var olması, çok acı. Edep, haya, ahlak denen kavramlar tamamen bazı hayatlardan unutularak çıkmış. *** Aslında burada anlatmak istediğim; günümüzde tehlikeli ve yasak ilişkilerin artmış olduğu. Bunu da nostaljik şarkılara bakarak anlayabilirsiniz. Eskiden kadın- erkek ayrı oturulurdu. Bunun aslında dini sebeplerden ziyade, ahlaki bir boyuttan dolayı yapıldığını şimdi fark edebiliriz. Ahlakın bu kadar düşürülerek ayaklar altına alınmadığı eski dönemleri, umarım bir gün bu günlere taşıyabiliriz.