İnsanlar sosyal medya lanetinden kurtulamadı. Burada sosyal medya kurucularına suç bulmuyorum. İradesini yeteri kadar kullanamayan insanlara suç buluyorum. Çünkü: sosyal medya, kapitalizmin bir parçası. Fenomenlere para karşılığı yeni açtığınız şirketinizin ya da küçük işletmenizin ismini duyurabiliyor bu sayede daha çok kitleye ulaşabiliyorsunuz. Fakat her şey bir yana tabiri caizse sosyal medyanın “kölesi, bağımlısı, takıntısı” haline gelmiş insanlar var. Bu kişilerin aile olmalarında, anne ya da baba olmalarında, sosyal hayatlarında bir takım sıkıntılar oluşmaya başlıyor. Peki neden? BAKMADAN DURAMAZLAR Çünkü bu kişiler dış dünyanda cazip sunulan hayatları ya da normal yaşantımız da beğenmediğimiz durumların komikleştirilmesine bağımlı haldelerdir. Bakmadan duramazlar. Acaba dış dünya da ne oldu? Peki, ben onlara şu soruyu soruyorum iç dünyanızdan kaçarak, en yakınınızdakini göremeyecek kadar ne buluyorsunuz bu dış dünyada? Bağımlılığınızdan yavaş yavaş uzaklaşmazsanız ne olur? Kendi gözlemlerimle cevaplıyorum herhangi bir uzmandan bu konuda bilgi almadım. *** Cevap: ailenizin çöküşünü, eşinizin mutsuzluğunu (hele ki kadınsa ilgisizlikten size olan duyguların yavaş yavaş bitişini), algılarınızın yavaş yavaş gerilediğini, beyninizin eskisi gibi çalışmadığını (bunu sakın yaşa bağlamayın. Beyin yaş aldıkça tecrübeleri ile daha hızlı çalışır), tüm bunları fark edemez hale gelirsiniz. Fark edemediğimiz, gözden kaçırdığımız ya da görmezden geldiğimiz her şey bize hayat ve evren tarafından su ve elektrik olarak geri döner(mecaz). Bir bakarsınız ne eşiniz kalmış, ne arkadaşlarınız, ne de çevrenizde seviyorum dediğiniz herhangi biri. Ve nasıl olduğunu anlayamazsınız bile. Neden diye kendinizi suçlar rahatlamak içinde sosyal medyanın ağına iyice düşer durursunuz. Ve öyle bir lanet ki bu, ne konuşursanız karşınıza onu çıkartıyor. Eşim benden ayrıldı. Dediğiniz anda tanışma partner programları karşınıza çıkar. Umarım sırf ilgisizlik ve görmezden gelme yüzünden eşinden ayrılan ve sonrasında tanışma uygulamalarında yeni hayat arayan insanlar umarım dolandırılır veya kandırılırsınız ve lütfen böyle olsun. *** Ben dedim diye değil geneli böyle oluyor Müge anlıda görüyoruz duvara toslayanları. Velhasıl; bu yazıyı yazma sebebim, insanın yakınım dediği kişinin telefona baktığı kadar yüzünüze bakmaması, incitiyor ve değersiz hissettiriyor. Umarım bu yazıyı okur ve üstüne almak istediğiniz kısımları alırsınız. Çünkü gün gelir elinizde hiçbir şey kalmaz, teselli edecek yüzüne bakmadığınız o kişiyi bulamayabilirsiniz. Vesselam.