Benim memleketimde kavak ağaçları ağırlıklıdır. Hele ki, gece sessizliğinin esintisiyle gelen yaprakların o sesi. Tarih kokan sokakları var benim memleketimin. Sokaklarında yürürken, her adımınızda hissediyorsunuz yaşanmışlıkları. Samimiyeti iliklerinize kadar hissedersiniz benim memleketimde. Sanki benim memleketim bu dünyaya ait değil. *** Birlik beraberlik gelenek ve görenek hala saygı içinde devam ediyor. Benim memleketime bir dönüp baksanız, ‘’Seni hala bu dünya nasıl da bozamadı’’ diye hayret edersiniz. Yaşlısı genci herkes birbirine saygılıdır burada… ‘’Büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim’’ deyiminin hala devam ettiği bir yer benim memleketim. *** Burada kurulan pazarların büyük şehirlerden en büyük farkı, tanımadıkları kişilerinde parası yetmeyince ‘buda benden olsun ağba, çoluk çocuk yiyiverin’’ demeleri. Burada biri bir şey ikram ettiği zaman daha lezzetli geliyor. Bilmem helal olduğundan, bilmem samimiyetle ikram ettiğinden. Burada rahmetli olanlara da saygı devam eder. Veda eden kişi unutulmaz ve unutturulmaz. Yıl dönümleri aksatılmaz. Ruhaniyetine niyet hep bir şeyler yapılır. *** Akrabalar bir araya geldikleri zaman, vefat eden kişinin hep iyiliklerinden ağlayarak bahsedilir. Göçen kişinin evinde bir şey yendi mi ‘’ ah gali, sende olaydın da hep bir yiyeydik Rabbim cennette buluştursun bizi’’ diyerek, saygıyla kişi yâd edilir. Ben böyle bir memlekette yetişmiş bir ailede büyüdüğüm için kendimi çok şanslı hissediyorum. Babamın tayin durumundan dolayı memlekete tatillerde gelirdik. Ama 26 yaşımda görüyorum ki, burada yetişmiş olan annem, kültürünün tohumunu çoktan içimize atmış. *** Burayı çok merak ettiniz dimi? Burası Kütahya’nın Tavşanlı ilçesi. Kütahya’ya yolunuz düşer de yolda birinin ‘’ töbosun ge’’ dediğini duyarsanız hemen peşine takılın. Pişman olmayacağınıza, evinizden daha çok rahat ettirileceğinize yemin edebilirim. Mizah yönümüzün de kuvvetli olduğunu söyleyebilirim. Memleket kokulu günler de görüşmek üzere. Vesselam.