Memlekette dedemin evine dönerken bir markete girdim. Kedi mamalarının indirimde olduğunu görünce aldım. Yolda mamaları ıslanmayacak ve rahat yiyebilecekleri yerlere koydum. Daha sonra bir kitapçıya girdim. Orada ne zamandır almak istediğim bir kitabı buldum ve birkaç da kalem aldım. Kitapçıda elimdeki mamayı unutmuşum. Biraz yürüyünce fark ettim. Elimde birkaç tane yaş mama vardı onları koydum. *** Eve yaklaştım elimde bir tane yaş mama kalmıştı. Onu da bir parka oturup bir yandan soğuk kahvemi içip, bir yandan da mamaları dağıtırım diye düşünürken, iki kız çocuğuna denk geldim. Her gün harçlıklarından birleştirip kediler için mama aldıklarını söylediler. Bunu kendi kararları ile yapmış olmaları beni o kadar çok mutlu etti ki anlatamam. Sonra kendime dönüp dedim ki; Nihal merhamet varsa umutta var demektir. Bunu neden anlattığıma gelirsek, mamayı kitapçıda unuttuğum için hem kendime kızdım, hem de neden bu kadar fazla başıboş kedi köpek var diye sinirlendim. *** Hiçbir canlıya önem verilmemesini geçtim. Hayvanların dili yok. Acıktım, üşüdüm, susadım gibi temel durumları dile getiremezler. Ancak bizler onlara bir nebze olsun yardım edebiliriz. En çok kızdığım şeyse, insanların merhametsizliğiydi. Koronadan kaynaklı eve kapanıldığı zaman alınan evcil hayvanlar, yasaklar bitince sokaklara bırakıldı. Ben her doğum günümde kendime hediye alırım. Bu sene ki doğum günümde de, sokak hayvanlarına yuvalar ve birçok mama aldım. *** En çok ihtiyaç olan yerlere koydum. İki adette kapımın önüne koydum. Sabah baktığımda, mamalar çöpteydi yuvalarsa yoktu. Daha sonra kim yapmış olabilir diye gözlemledim. Bir teyze, kim mama ya da yemek koyuyorsa oda hemen çöpe atıyordu. Yanına gidip vurmak istedim. Ama yapmadım. Yanına gene de gittim. Ve gözlerinin içine bakarak dedim ki ‘umarım bir gün başında çatın, karnında yemek olmaz.’ Biraz ağır olmuş olabilir. Ama hak etti ve benden korktu sanırım. Çünkü bir daha görmedim. *** O günden beri görüştüğüm erkeklere ilk önce, ‘hayvanları sever misin? Evde ister misin? Mama verir misin? Vb.’ sorular sordum. Ve ne yazık ki olumsuz cevaplar aldığım için çoğuyla direk görüşmeyi kestim. Benim için; Merhamet = sevgi demektir. *** Aciz olan bir canlıya merhameti olanın, herkese merhameti olur diye düşünüyorum. Çünkü bu vicdanla alakalı bir durum. Velhasıl önemli olan, dünyanın tüm kötülüklerini tanımış olmamıza rağmen, merhametimizden ve sevgimizden feragat etmemiş olmak. Vesselam.