Çevrem de siyasi görüşüme ve bununla alakalı yazılarıma eleştiriler alıyorum. Eleştirmelerinin sebebi ise “sindirilmeleri.” Sindirilmiş, korkutulmuş, mecburi çaresizliğe alıştırılmış halktan insanların benim için endişe ettiklerini eleştiri yoluyla bana iletmiş olmalarını anlıyorum. Saygı da duyuyorum. Ama katılmıyorum. Çünkü korkmuyorum.  BU DEVRANIN DÖNECEĞİNE İNANIYORUM Milyonlarca insan düşünce ve görüşlerinden dolayı özgürlükleri elinden alınarak, maddi manevi zorluğa maruz bırakılırken sen neden korkmuyorsun? derseniz. Çünkü ben bu devranın döneceğine inanıyorum. Tekrardan insan olduğum, kadın olduğum, haklarımın olduğu, adaletin işlediği bir döneme gireceğimize inancım sonsuz. Bize halk olarak “ya benim sunduğum gibi yaşa ya da öl” şartının kalkacağına inanıyorum.  *** Bu çok ağır bir cümle derseniz eğer, ben size bunun yaşananlardan dolayı kurulduğunu kanıtlayan bir kaç örnek vereyim; geçim sıkıntısı nedeni ile intihar eden insanların çoğunluğu, 20-24 yaş arası gençlerimiz. 6 ÜNİVERSİTE MEZUNU GENÇTEN BİRİ İŞSİZ  Ben 27 yaşındayım ve bende işsizim. Okudum. Ailemin maddi manevi desteği ile okudum. Evlere temizliğe gitmek, %90 nın korkulukları olmadığı için can güvenliğinizin de olmadığı, inşaatlarda çalışmak için, yolda kalem ve mendil satmak ya da araba camı silmek için de okumadık. Biz dilediğimiz bölümü yanlış olan eğitim sistemine rağmen, başardık mezun olduk. İş bulamadık. Üstüne yüksek lisans doktora gibi eğitimleri de ekledik. Ama gene işsiz kaldık. Neden? Bizim alın terimizi, yıllarımızı ortaya koyduğumuz hak ettiğimiz yerde sırf tanıdıklarının torpili ile haksız yere birileri getirildiği için.  Peki daha da önemlisi, benim bunları dillendirmem ya da kaleme almam neden suç? İNSANLARIN NE SUÇU VAR? Gerçekleri dillendirmekten korkmamak neden suç? Ya da soruyu şu şekilde değiştireyim; haksızlığa susmak zorunda kaldığı ya da susmadığı halde muhatap bulamadığı için hayatına son veren insanların ne suçu var? Halk adına sormuyorum bunları kişisel soruyorum. Yazarken bile sinirlendim. Mental sağlığımı koruma adına şimdilik yazımı sonlandırıyorum. Okuduğunuz için teşekkürler. Örümceklerin ilaçlandığı, at gözlüklerinin satışına son verildiği ve artık sadece ışık verdiği için ampul tercih ettiğimiz, güneşli günlerde görüşmek üzere. Vesselam.