Bu yazım erkeklere feminist gelebilir. Ama kimin umurunda? Diyerek hemen tasdikleyeyim. Televizyonda yeni yayınlanan bir diziye denk geldim. Dizide en çok dikkatimi çeken tabiri yerindeyse kadınlara, ‘’eşya’’ gözüyle bile bakılmıyor olması. Ataerkil bir ailede büyümedim. Bizim evimize yeni bir eşya alınacağı zaman, babam ilk önce annem olmak üzere tüm aile bireyleri ile görüşür ve fikirlerimizi alırdı. *** Son söz erkeğin değil, haklı olan kimse onundu. Belki de bu yüzdendir ataerkil olan aileleri garipsemem. Bu dizide ataerkillikten ziyade kadınların varlıklarının ve söz haklarının olmaması kanımı dondurdu. Çünkü kadına söz hakkı vermeyen kişilerin ayaklarını dahi o kadın yıkıyor. Tabi bu dizi uzun zaman öncesini konu alıyor fakat, ben genele baktığım zaman toplumda da kadınlara çok fazla söz hakkı verildiğini düşünmüyorum. *** Erkekler; bilgili, kadın, kendini geliştiren kadınlara çekinerek yaklaşıyorlar. Bunların hepsini barındırmayan kadınla konuşmalarını daha lakayt şekilde yapıyorlar. Erkekler, kadının bir cinsel obje olmadığını, hatta kadınlar olmasaydı erkeklerin doğamayacağını anladıkları zaman gelişir ve değişiriz diye düşünüyorum. Kadınların erkeklerden en büyük farkı, ‘’kas oranı’’ başka bir şey değil. Buna hepinizin onaylayacağı bir örnek vereyim. *** Çocukları olan evli bir çiftten erkek olan kişinin vefat ettiğini düşünelim. Çevremizde bu şekilde birçok tanıdığımız vardır. Ama geneline baktığımız zaman erkeğin kadından önce ölmesi, kadının hayatını maddi anlamda büyük derece etkiliyor. Ama kadın çocuklarıyla birlikte, kendi isteği ile de evlenmeden hayatına devam edebiliyor. Erkek için olay tam tersi, erkekten önce kadın vefat ettiği zaman erkek eğer hanımına yardım için mutfağa bile girmediyse yumurta dahi kıramıyor ve çok geçmeden evleniyor.( yaşı kaç olursa olsun) Bu bir gerçek kabul edelim. Bu örneği herkes için söylemiyorum ama geneli bu şekilde. Kadın erkeksiz yaşayabiliyor. Tüm yükleri ve sorumluluklarına rağmen erkek yaşayamıyor. *** Bunu bir kadın olarak övmek için söylemiyorum. Erkekler, kadınların dünyadaki yerlerini fark etmeleri ona göre daha nazik ve daha anlayışlı davranmaları için söylüyorum. Kadının eşine sevdiği için sofrasını özenle hazırlaması, eşini ve evini sevdiği için evine düzenle bakması varken, kadınların genelinin özellikle 50 yaş üstü için söylüyorum. Eşini kızdırmamak için sofrayı zorunluluk ile hazırlayıp evi mecburen toplar hale geliyorlar. *** Sonra bu tarz(mecburiyet yaşatan) erkekler, kadından önce ölünce, kadının bir oh çekip rahatlamasını anormal görüyorlar. İşte bu yüzden, arkanızdan zorla yasin okumamızı istemiyorsanız, bugünden kıymetimizi ve değerimizi hissettirin ki size hissettirdiklerimizin adı mecburiyet değil, sevgi olsun. Vesselam.